Catherine Lamb

Amerykańska kompozytorka i altowiolistka. Studiowała w California Institute of the Arts pod kierunkiem Jamesa Tenneya i Michaela Pisaro. Kształciła się także u Mani Kaula w dziedzinie klasycznego śpiewu dhrupad.

Eksperymenty z wykorzystaniem stroju naturalnego doprowadziły ją do badania interakcji między podstawowymi dźwiękami, ich nieustannie zmieniającymi się odcieniami a obiektami w przestrzeni, co stanowi element strukturalny jej utworów.

Razem z Johnnym Changiem tworzy duet Viola Torros; jest również stałą członkinią zespołu Konzert Minimal. W ostatnich latach pracowała m.in. z Julią Holter, Laurą Steenberge i Heather Lockie. Od 2011 roku, wspólnie z Bryanem Eubanksem i Andrew Lafkasem, prowadzi Sacred Realism – niezależną wytwórnię płytową wydającą muzykę współczesną.

Program: Catherine Lamb, shade/gradient (2012)

https://soundcloud.com/catherine-lamb http://sacredrealism.org/catlamb/index.html

________________

6 dzielnica ul. Piotrkowska 102, 90-004 Łódź

26.10.2014 (niedziela) godz. 20:00

bilety: 13 zł

________________

miejsce, czas, (dźwięki)

cykl zdarzeń muzycznych

Partyturę utworu 2005¹ Manfreda Werdera stanowi następująca formuła: „miejsce, czas, (dźwięki)”. Można powiedzieć, że szwajcarski kompozytor poprzez krótką instrukcję dla wykonawcy wskazuje szeroki zakres problemów, którymi od lat zajmują się twórcy muzyki eksperymentalnej (wraz z nadrzędnym pytaniem o jej status ontologiczny). Pozwala to spojrzeć na tę kompozycję, jak na kolejny z manifestów, czy też rodzaj postulatu (refleks słynnego 4’33” Johna Cage’a).

„miejsce, czas, (dźwięki)” to seria koncertów poświęconych różnym sposobom funkcjonowania dźwięku w czasie i przestrzeni, modalnościom ciszy, performatywnym aspektom muzyki oraz niestandardowym rodzajom notacji muzycznej. Głównym ich celem jest jednak próba zmiany przyzwyczajeń percepcyjnych publiczności. Przygotowane działania będą zatem zorientowane na szczegół i pogłębione, wielopłaszczyznowe słuchanie, co ma pomóc w obalaniu wszelkich nabytych automatyzmów oraz zaszczepieniu w odbiorcach sympatii do tego co nowe i wymykające się kategoryzacji.

Cały cykl jest wyraźnym nawiązaniem do tradycji eksperymentu wyznaczonej przez Johna Cage’a i innych twórców ze szkoły nowojorskiej (Morton Feldman, Christian Wolff, Earle Brown), grupę Fluxus (George Brecht, Philip Corner, La Monte Young, Takehisa Kosugi), Alvina Luciera, Corneliusa Cardew czy Pauline Oliveros – tradycji nieustannie rozwijanej w interesujący sposób, a przy tym paralelnej wobec przemian w sztukach wizualnych.

wydarzenie na fb:

https://www.facebook.com/events/773404239387989/?ref=ts&fref=ts